Nadpobudliwość psychoruchowa ADHD jest jedną z przyczyn trudności szkolnych dziecka. Mówiąc o zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, obecnie używa się dwóch nazw. W klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (DSM – IV) występuje nazwa Attention Deficit Hiperactivity Disorder (ADHD), czyli „zespól deficytu uwagi z nadpobudliwością”, natomiast Światowa Organizacja Zdrowia w międzynarodowej klasyfikacji chorób (ICD-10) mówi o Hiperkinetic Disorder, czyli o „zespole hiperkinetycznym” (F90).

Zaburzenia te charakteryzują się wczesnym początkiem (zazwyczaj w pierwszych pięciu latach życia). Objawiają się brakiem wytrwałości w realizacji zadań wymagających koncentracji uwagi, ciągłymi zmianami aktywności bez ukończenia żadnej z nich oraz nadmierną aktywnością ruchową.

ADHD występuje u 4-8% dzieci w wieku wczesnoszkolnym (6–9 lat). Zaburzenie to dotyczy głównie chłopców. Wraz z wiekiem częstotliwość występowania ADHD zmniejsza się o 50% na każde 5 lat.

Niekiedy zdarza się, że u dorosłych utrzymują się niektóre cechy zespołu (zwłaszcza dotyczące deficytów uwagi). Noszą wtedy nazwę AADD – ang. Adult attention-deficit disorder.